{"id":728,"date":"2024-01-29T16:47:57","date_gmt":"2024-01-29T16:47:57","guid":{"rendered":"https:\/\/nis2resources.eu\/?page_id=728"},"modified":"2024-08-09T07:41:36","modified_gmt":"2024-08-09T07:41:36","slug":"article-9","status":"publish","type":"page","link":"https:\/\/nis2resources.eu\/nl\/richtlijn-2022-2555-nis2\/artikel-9\/","title":{"rendered":"Artikel 9, Nationale kaders voor cybercrisisbeheer"},"content":{"rendered":"
1. Elke lidstaat wijst een of meer bevoegde autoriteiten aan of richt een of meer bevoegde autoriteiten op die verantwoordelijk zijn voor het beheer van grootschalige cyberbeveiligingCyberbeveiliging<\/span> \"cyberbeveiliging\": cyberbeveiliging als gedefinieerd in artikel 2, punt 1, van Verordening (EU) 2019\/881; - \"cyberbeveiliging\": cyberbeveiliging als gedefinieerd in artikel 2, punt 1, van Verordening (EU) 2019\/881. Definitie volgens artikel 6 van Richtlijn (EU) 2022\/2555 (NIS2-richtlijn)<\/a>\r\r\"cyberbeveiliging\": de activiteiten die nodig zijn om netwerk- en informatiesystemen, de gebruikers van dergelijke systemen en andere personen die te maken hebben met cyberdreigingen, te beschermen; - Definitie overeenkomstig artikel 2, punt 1, van Verordening (EU) 2019\/881;<\/span><\/span><\/span> incidenten en crises (cybercrisisbeheerautoriteiten). De lidstaten zorgen ervoor dat deze autoriteiten over voldoende middelen beschikken om de hun toegewezen taken op een doeltreffende en effici\u00ebnte manier uit te voeren. De lidstaten zorgen voor samenhang met de bestaande kaders voor algemeen nationaal crisisbeheer.<\/p>\n\n\n\n 2. Wanneer een lidstaat overeenkomstig lid 1 meer dan \u00e9\u00e9n cybercrisisbeheersautoriteit aanwijst of opricht, geeft hij duidelijk aan welke van die autoriteiten als co\u00f6rdinator voor het beheer van grootschalige cyberbeveiligingsincidenten en -crises optreedt.<\/p>\n\n\n\n 3. Elke lidstaat stelt vast welke capaciteiten, middelen en procedures in het kader van deze richtlijn kunnen worden ingezet in crisissituaties.<\/p>\n\n\n\n