e oorspronkelijke richtlijn inzake netwerk- en informatiebeveiliging, vastgesteld in 2016, was een belangrijke stap voorwaarts in het verbeteren van de cyberbeveiligingspositie van de EU. De richtlijn bevatte de eerste reeks bindende regels voor cyberbeveiliging in de hele Unie, waarbij lidstaten werden verplicht nationale strategieën te ontwikkelen en cyberbeveiligingsverplichtingen werden opgelegd aan exploitanten van essentiële diensten (OES) en digitale dienstDigitale service iedere dienst van de informatiemaatschappij, dat wil zeggen iedere dienst die gewoonlijk tegen vergoeding, langs elektronische weg, op afstand en op individueel verzoek van een afnemer van diensten verricht wordt. In deze definitie wordt verstaan onder: i) "op afstand": een dienst die wordt geleverd zonder dat de partijen gelijktijdig aanwezig zijn; ii) "langs elektronische weg": een dienst die verzonden en ontvangen wordt via elektronische apparatuur voor de verwerking (met inbegrip van digitale compressie) en de opslag van gegevens, en die geheel via draden, radio, optische middelen of andere elektromagnetische middelen wordt verzonden, doorgeleid en ontvangen; iii) "op individueel verzoek van een afnemer van diensten": een dienst die op individueel verzoek via de transmissie van gegevens wordt geleverd. - Definitie overeenkomstig artikel 1, lid 1, onder b), van Richtlijn (EU) 2015/1535 van het Europees Parlement en de Raad. providers (DSP's). Naarmate cyberdreigingen complexer en omvangrijker werden, werden de beperkingen van de oorspronkelijke richtlijn inzake netwerk- en informatiebeveiliging echter duidelijk.

Met NIS 2 reageert de EU op deze veranderende uitdagingen. Niet alleen worden de bepalingen van de oorspronkelijke richtlijn bijgewerkt, maar ook wordt het toepassingsgebied aanzienlijk uitgebreid. De richtlijn bestrijkt nu extra sectoren, waaronder productie, post- en koeriersdiensten, afvalbeheer en voedselproductie. Door het aantal sectoren dat verplicht is robuuste cyberbeveiligingsmaatregelen te nemen uit te breiden, zorgt NIS 2 ervoor dat een groter deel van de kritieke infrastructuur in de EU wordt beschermd tegen cyberdreigingen.

De impact van NIS 2 op organisaties kan niet worden overschat. Het uitgebreide toepassingsgebied en de strengere eisen van de richtlijn dwingen bedrijven tot een proactieve, alomvattende aanpak van cyberbeveiliging. Bedrijven in de nieuwe sectoren moeten zich snel aanpassen door robuuste risicobeheerstrategieën te implementeren, protocollen voor incidentenrespons te versterken en hun toeleveringsketens te beveiligen. Naleving van NIS 2 is nu cruciaal voor het behoud van de veerkracht van bedrijven en de bescherming tegen evoluerende cyberdreigingen.

Een van de belangrijkste aspecten van NIS 2 is de focus op de beveiliging van de toeleveringsketen. In het huidige onderling verbonden digitale ecosysteem is de beveiliging van uw organisatie slechts zo sterk als de zwakste schakel in uw toeleveringsketen. NIS 2 erkent dit en legt er sterk de nadruk op dat alle leveranciers en partners zich houden aan strenge cyberbeveiligingsnormen. Dit betekent dat organisaties grondige risicobeoordelingen van hun toeleveringsketens moeten uitvoeren, strenge cyberbeveiligingsmaatregelen moeten implementeren en voortdurend moeten controleren op mogelijke kwetsbaarheden.